Gruszki – najwięksi producenci na świecie

Skąd pochodzą gruszki? Gdzie zbiera się ich najwięcej? Ile wynoszą zbiory gruszek w Polsce?

Na te pytania udzielimy odpowiedzi w poniższym artykule.

Pochodzenie gruszki

Dziko rosnące gruszki stanowiły źródło pokarmu dla ludzi już w czasach prehistorycznych. W pewnym momencie owoce te zaczęto uprawiać w ogrodach – do antycznej Grecji przybyły one z Persji. O gruszkach wspominał już Homer w VII wieku p.n.e. Owoce te cieszyły się sporą popularnością wśród samych mieszkańców Imperium Rzymskiego – dla nich gruszka była „gwiazdą ogrodów”.

Z basenu Morza Śródziemnego gruszki trafiły do innych zakątków Europy. W XVII i XVIII wieku zajadali się nimi między innymi Francuzi, Anglicy i Belgowie. Do Polski gruszki trafiły najprawdopodobniej dzięki zakonnikom, którzy uprawiali je w ogrodach przyklasztornych. Niestety, nie wiadomo, kiedy dokładnie wspomniane owoce trafiły nad Wisłę.

20 największych producentów gruszek

Niekwestionowanym liderem pod względem wielkości zbiorów gruszek na świecie są Chiny. Odpowiadają one za ok. 73,5 proc. całej światowej produkcji. W pierwszej dwudziestce największych producentów tych owoców mamy 8 krajów znajdujących się w Azji, 7 z Europy, 3 z obu Ameryk i 2 z Afryki.

Dane FAO, 2022 rok, produkcja w tonach

Chiny	19 366 800
Stany Zjednoczone	584 230
Argentyna	566 227
Turcja	551 086
Republika Południowej Afryki	548 965
Włochy	519 190
Holandia	351 000
Belgia	345 870
Indie	309 000
Korea Południowa	251 093
Hiszpania	248 320
Japonia	223 200
Chile	207 217
Algieria	163 949
Korea Północna	150 248
Ukraina	146 060
Francja	142 570
Portugalia	132 280
Uzbekistan	117 546
Iran	88 855

Areał upraw gruszek na świecie wynosi 1,418 mln hektarów. To obszar niewiele większy niż powierzchnia województwa lubuskiego.

Poniżej zestawienie krajów o największym areale upraw gruszek – według danych FAO.

Dane FAO, 2022 rok, areał w hektarach

Chiny	1 004709
Indie	44 000
Włochy	24 520
Turcja	23 706
Argentyna	19 948
Algieria	19 498
Hiszpania	19 110
Stany Zjednoczone	16 430
Republika Południowej Afryki	14 804
Korea Północna	13 983

Poniższy wykres, bazujący na danych FAO, pokazuje, w jaki sposób na przestrzeni lat zmieniały się wielkość produkcji gruszek (czerwona linia) oraz areał upraw tych owoców (niebieska linia). Widoczny jest spory wzrost zbiorów od początku lat 90., który trochę wyhamował po roku 2015. Powierzchnia upraw od lat 80. mocno rosła, osiągając największą wartość pod koniec lat 90. Później nastąpił dość znaczny spadek i wydaje się, że rekord z 1997 roku pozostaje niezagrożony (1,871 mln ha).

W zakresie wydajności produkcji gruszek najwyższymi wskaźnikami mogą poszczycić się następujące kraje:

Austria (71 421,1 kg/ha),
Nowa Zelandia (52 953,2 kg/ha),
Szwajcaria (44 861 kg/ha),
Republika Południowej Afryki (37 082 kg/ha).

Lider produkcji światowej – Chiny – może pochwalić się wynikiem na poziomie 19 276 kg/ha.

Zbiory gruszek w Polsce

Nasi sadownicy zebrali w 2022 roku 80 600 ton gruszek. Wynik ten dał Polsce 23 miejsce na świecie i 9 w Europie. Wydajność produkcji wyniosła 14 654,5 kg/ha. W tym zakresie polscy sadownicy byli lepsi np. od swoich hiszpańskich, portugalskich i ukraińskich odpowiedników.

Gruszki uprawia się w Polsce na powierzchni 5,5 tys. ha (2022). Kluczowe w przypadku upraw tych owoców są 4 województwa: mazowieckie, łódzkie, lubelskie i świętokrzyskie. Według danych GUS regiony te odpowiadają za 76,7 proc. krajowych zbiorów. Sama powierzchnia upraw gruszek w województwie mazowieckim wynosiła w 2023 roku blisko 2,2 tys. ha (39 proc. całego areału). Najchętniej uprawianą odmianą gruszek przez polskich sadowników jest Konferencja. Popularna jest także Lukasówka, Faworytka (Klapsa) oraz Xenia. Te odmiany zajmują największą

Dane historyczne FAO, zbierane od 1961 roku, pokazują, że najwięcej gruszek zebrano w Polce w roku 1968 i 1966 – wtedy produkcja tych owoców wyniosła odpowiednio 194,2 i 185,4 tys. ton. Najgorsze wyniki zanotowano w roku 1987 roku (14,8 tys. ton), 1961 (21,1 tys. ton) i 2007 (30,7 tys. ton). Trudno oczekiwać, aby zbiory gruszek nad Wisłą w krótkiej perspektywie czasu wróciły do poziomu z lat 60.