Deszcz nawalny i zastoiska wodne – jak dobrze chronić uprawy dzięki klauzuli 1.1?

Gwałtowna, burzowa i nieprzewidywalna pogoda w czerwcu oraz na początku lipca przyniosła wiele strat w uprawach i majątku rolników. Burze, towarzyszące im gradobicia oraz nawalne opady deszczu, przechodziły raz po raz przez te same tereny, pogłębiając straty. Koniec czerwca dopełnił trudną sytuację na południowym wschodzie Polski przez wielogodzinne burze, błyskawiczne powodzie i trąby powietrzne.

W takich warunkach – gwałtownych i bardzo intensywnych opadów – często dochodzi do powstania zastoiska wodnego, jako jednego ze skutków deszczu nawalnego.

Czy można chronić uprawy zbóż, roślin okopowych czy rzepaku od zastoisk wodnych?

Tak. Od kilku lat oferujemy rolnikom ochronę od szkód powstałych w wyniku zastoisk wodnych spowodowanych deszczem nawalnym w zbożach. Wiosną 2020 r. wzbogaciliśmy naszą ofertę o możliwość włączenia tego unikalnego rozszerzenia ochrony do ubezpieczenia innych upraw: rzepaku, kukurydzy, buraków cukrowych i ziemniaków, wprowadzając zmiany do znanej już klauzuli szczególnej nr 1.1.

Jak działa ubezpieczenie od zastoisk wodnych?

Klauzula szczególna 1.1 zawierająca ochronę od zastoisk wodnych, jest dostępna dla ubezpieczenia zbóż, rzepaku, kukurydzy, buraków cukrowych i ziemniaków w pakietach z deszczem nawalnym, ponieważ warunkiem koniecznym przyjęcia odpowiedzialności za zastoisko jest stwierdzenie, że powstało ono na skutek deszczu nawalnego. Ważne jest, by pamiętać o włączeniu klauzuli przy zawieraniu polisy – brak klauzuli nr 1.1 będzie skutkować odmową za szkody spowodowane stojącą wodą nawet po nawalnych opadach deszczu.

Czym jest zastoisko wodne?

To nagromadzenie się wody na powierzchni pola na skutek deszczu nawalnego, powodującej wygnicie nasion, bulw, korzeni, roślin lub ich części, zahamowanie ich wzrostu i rozwoju.

Jakie są warunki odpowiedzialności za zastoiska wodne?

Podczas szacowania szkody nasi rzeczoznawcy określają, czy na polu wystąpił jeden z symptomów deszczu nawalnego, czyli erozja wodna. Jest to zjawisko powodujące wyrwanie roślin lub nasion z naturalnego podłoża lub ich wypłukanie wraz z wierzchnią warstwą gleby. To warunek pierwszy przyjęcia odpowiedzialności. Erozja wodna świadczy o tym, że zastoisko powstało w wyniku zdarzenia objętego ochroną (deszcz nawalny), a nie na przykład na skutek długotrwałych, słabych opadów deszczu lub zalania powodziowego.

Warunek drugi to powierzchnia zastoiska. Concordia odpowiada za takie szkody w uprawie, które wystąpiły na nie mniej niż 10% powierzchni pola dla pól o powierzchni do 10 ha oraz minimum 5% powierzchni pola dla pól o powierzchni większej niż 10 ha.

Do kiedy trwa ochrona?

Ochrona od wygnicia roślin na skutek zastoiska wodnego trwa nie później niż do dnia 30 września w roku zbiorów, z tym zastrzeżeniem, że odpowiedzialność Ubezpieczyciela trwa maksymalnie do:

• zakończenia dojrzałości woskowej (faza rozwojowa 87 w skali BBCH) w odniesieniu do zbóż – § 33 ust. 2 pkt 1 OWU,
• zakończenia dojrzałości pełnej (koniec fazy rozwojowej 89 w skali BBCH) w odniesieniu do pozostałych upraw, których plonem głównym są ziarna lub nasiona – § 33 ust. 2 pkt 2 OWU,
• zakończenia dojrzałości pełnej (faza rozwojowa 89 w skali BBCH) w odniesieniu do upraw ziemniaków,
• osiągnięcia dojrzałości technologicznej korzenia (faza 49 w skali BBCH) w odniesieniu do upraw buraków cukrowych.

Jak ustalamy wielkość strat?

Wielkość szkody jest szacowana przez rzeczoznawcę na podstawie zaobserwowanych strat roślin.

Gdy stwierdzona jest szkoda całkowita – maksymalny ubytek w plonie określany jest w wysokości 60% sumy ubezpieczenia, z zastrzeżeniem sytuacji, gdy możliwe jest jeszcze założenie uprawy alternatywnej (wówczas stosowane są zasady Ogólnych Warunków Ubezpieczenia, określone w § 22 ust. 3).

Co jeszcze daje zawarcie ubezpieczenia z klauzulą 1.1?

Zastoiska wodne to tylko jedno z rozszerzeń ochrony w klauzuli 1.1. Dzięki włączeniu klauzuli do ochrony, odpowiedzialność w ryzykach gradu, przymrozków wiosennych, deszczu nawalnego i huraganu rozpoczyna się już od 8% ubytku w plonie, a uprawy chronione są także od ryzyka ognia.