Przezimowanie pszenicy ozimej, cz. 3/4 | Zalecana agrotechnika

Każdy z zabiegów dotyczących uprawy pszenicy ozimej takich jak dobór odmiany, przygotowanie gleby, nawożenie, ochrona oraz regulacja chemiczna wywiera wpływ na wzrost i rozwój roślin. Znajomość działania poszczególnych czynników, zarówno na pojedynczą roślinę, jak i cały łan, pozwala osiągnąć najwyższy i uzasadniony ekonomicznie plon ziarna.

Głównym celem nowo powstających odmian pszenicy ozimej jest uzyskanie ziarna o bardzo dobrym potencjale plonotwórczym, przy zachowaniu równocześnie wysokiej jakości technologicznej. Podczas doboru odmiany, ważna jest przynależność wybranej odmiany do danej grupy technologicznej, ale przede wszystkim trzeba zwrócić uwagę na mrozoodporność. Bardzo istotne jest też wykorzystanie kwalifikowanego materiału siewnego, który stanowi jeden z głównych warunków uzyskania dobrych oraz wyrównanych wschodów. Dopuszcza się jednak stosowanie wyprodukowanego przez siebie materiału siewnego, pod warunkiem doczyszczenia i przeprowadzenia badań jakości ziaren, ale nie dłużej niż 2 lata po zbiorze.

Uprawa gleby

Po co uprawia się glebę? Aby polepszyć warunki do rozwoju roślin przez zwiększenie dostępności składników pokarmowych, napowietrzenie gleby, poprawę retencji wodnej oraz zmniejszenie liczebności agrofagów. W Polsce najczęściej stosowana jest tradycyjna uprawa płużna, w której głównym zabiegiem jest orka, powodująca całkowite bądź częściowe odwrócenie warstwy gleby. Na glebach średnich dobre efekty można również uzyskać stosując uprawę bezorkową. Jest ona możliwa głównie po uprawie buraków cukrowych, rzepaku, ziemniaków oraz cebuli.

Kolejnym po orce etapem w uprawie płużnej jest prawidłowe przygotowanie gleby. Można zastosować agregat uprawowy lub agregat uprawowo-siewny, umożliwiający zarówno samą uprawę, jak i właściwe umieszczenie i przykrycie nasion w glebie. Materiał siewny powinien być umieszczony na głębokości 2–4 cm. Zbyt głęboki wysiew wydłuża wschody, a zbyt płytko wysiane nasiona mogą być narażone na niedostateczną ilość wilgoci bądź na żerowanie ptactwa. Dobór optymalnego terminu siewu należy do najistotniejszych czynników agrotechnicznych. To od niego w dużej mierze zależy prawidłowy rozwój i produktywność roślin. Przede wszystkim określa długość okresu rozwoju roślin jesienią i wiosną. Opóźnienie siewu o dwa tygodnie, może powodować istotne obniżenie plonu w uprawie płużnej i uproszczonej. Mniej ryzykowny jest wczesny siew, ponieważ daje pszenicy możliwość lepszego rozkrzewienia się i wytworzenia prawidłowo zagęszczonego łanu. Podczas przyśpieszonych siewów należy uwzględnić ryzyko większego rozwoju zachwaszczenia. Termin siewu pszenicy na terenie Polski jest zróżnicowany. Zasiewy pszenicy najwcześniej (15–20 września) należy rozpoczynać we wschodniej części kraju. Dla Polski centralnej za optymalny termin przyjmuje się czas między 20 a 30 września. Można zauważyć, że optymalny termin siewu pszenicy ozimej w Polsce opóźnia się, przesuwając się ze wschodu na zachód kraju.

W serii o pszenicy ozimej ukazały się artykuły:

Przezimowanie pszenicy ozimej, cz. 1/4 | Wyzwania w uprawie

Przezimowanie pszenicy ozimej, cz. 2/4 | Znaczenie klimatu i gleby

Wkrótce:

• uprawa roślin ozimych a pory roku.

Autor: Łukasz Suty

Zdjęcie główne: Pixabay