Choroby rejestrowane - czym jest mykoplazmoza, chlamydioza, choroba Mareka i Gumboro?

W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, w rozdziale 8, znajduje się lista chorób, które są na tyle groźne i łatwe w wywoływaniu epidemii, że władze państw ustanowiły je jako konieczne do zgłaszania, gdy tylko wystąpią jakiekolwiek ich oznaki. Zaniedbanie w tym względzie jest karane prawem. Każda z wymienionych chorób w znaczący sposób zagraża prowadzonej produkcji zwierzęcej, może wpłynąć na pogorszenie przyrostów masy ciała, nieśności, wskaźnika wykorzystania paszy, czy też spowodować podwyższenie procentu śmiertelności w stadzie.

Jakie choroby znajdują się na liście?

Choroba Mareka

Choroba nowotworowa dotycząca układu limfatycznego i nerwowego o etiologii wirusowej. Wirus wydalany jest ze złuszczającym się naskórkiem, wykazuje oporność na działanie czynników środowiskowych i jest obecny w kurzu i ściółce przez długi czas (nawet do 8 miesięcy). Zachorowania pojawiają się od 2–3 tygodnia życia, a choroba szerzy się wyłącznie drogą poziomą (brak transmisji z matki na pisklę). W większości przypadków MDV (z ang. Marek’s disease virus) w stadach brojlerów przebiega z mało specyficznymi objawami klinicznymi. Obserwuje się obniżenie wyników ekonomicznych odchowu wynikających z gorszego wykorzystania paszy, słabszych przyrostów i wzrost konfiskat rzeźnych. Są to jednak ogromne straty finansowe, z uwagi na to, że koszty paszy stanowią ok. 70% kosztów całej produkcji. W stadach reprodukcyjnych i towarowych zmiany dotyczą głównie porażeń nerwów obwodowych. Śmiertelność w formie ostrej sięga 90%.

Choroba Gumboro

Zakaźne zapalenie torby Fabrycjusza, czyli występującego u ptaków narządu limfatycznego będącego workowatym uchyłkiem steku, tuż przy odbycie. Jest najwcześniej poznaną chorobą układu odpornościowego o etiologii zakaźnej u drobiu. Aktualnie choroba ta należy do najważniejszych problemów zdrowotnych wielkotowarowej produkcji na świecie, powoduje bowiem bardzo duże straty finansowe. Chorują kury w wieku od 2 tygodni, najczęściej 3–7 tygodni. W drugim tygodniu życia choroba ma przebieg mniej ostry, a najbardziej ostry przebieg notuje się u kurcząt w wieku 3–6 tyg. Jest to okres najintensywniejszego rozwoju torby Fabrycjusza, a dla wirusa docelowe są limfocyty B. Zakażenie wirusem następuje najczęściej przez przewód pokarmowy. Głównym źródłem zanieczyszczenia jest kał i zanieczyszczona nim woda oraz pasza. Śmiertelność brojlerów do 25%, ras lekkich do 100%, natomiast u kurcząt kierunku nieśnego obserwowano zachorowalność do 100%, śmiertelność powyżej 60%.

Mykoplazmoza

Jest to choroba o etiologii bakteryjnej. Straty wynikają z zaburzeń układu rozrodczego – gorsze wyniki produkcyjne, pisklęta słabej jakości, spadek nieśności. Jaja do wylęgu muszą mieć status wolnego od Mycoplasm, a stado zakażone powinno podlegać eliminacji (nie podlega odszkodowaniom z budżetu państwa).

Chlamydioza

Nazywana dawniej papuzicą lub ornitozą, jest na ogół bezobjawowym zakażeniem wielu gatunków drobiu i ptaków wolnożyjących. Z uwagi na możliwość zakażenia się ludzi ptasimi serotypami zarazka, jest bardzo niebezpieczną zoonozą. Chorobę wywołują drobnoustroje z rodzaju Chlamydia psittaci. Okres wylegania choroby wynosi od kilku dni do 2–8 tyg. Śmiertelność w stadzie może wynosić 5–30% (najwyższa u indyków).

Warto pamiętać

Przy stratach spowodowanych chorobami rejestrowanymi, hodowca nie otrzyma odszkodowania z budżetu państwa. Ubezpieczenie produkcji zwierzęcej w Concordii Polska T.U. S.A. działa wręcz przeciwnie! Umowa ubezpieczenia jest zawierana na 12 miesięcy, a szkody likwidują eksperci z branży agro. Więcej informacji > ubezpieczenie produkcji zwierzęcej.

Zdjęcie: Eveline de Bruin, Pixabay